Niedziela tradycyjnie to wspólne wyjście na Groń Jana Pawła II, gdzie w „Kaplicy ludzi gór” została odprawiona Masza św. pod przewodnictwem ks. Mariusza Jagosza, w intencji zespołów ratowniczych.

Po południu byliśmy gośćmi w Kompleksie Wypoczynkowym Czarny Groń, którego właściciele zadbali o poczęstunek i udostępnili salę konferencyjną na okolicznościowe prelekcje.

W tym roku chcieliśmy zwrócić uwagę na wykorzystanie metody (aktywnej taktyki) – psa tropiącego w ratownictwie. O prelekcję i podzielenie się swoimi doświadczeniami poprosiliśmy dh Renatę Jęchorek – instruktora szkolenia psów w SPR OSP Mosina, która aktywnie włącza w poszukiwania działanie psa tropiącego.

Drugim naszym wykładowcą była pani Paulina Kozień – psycholog z Komendy Wojewódzkiej PSP Kraków, która przybliżyła nam wpływ stresu w kontekście działań ratowniczych.

Dlaczego taka tematyka wykładów?

Jak wiemy poszukiwania są procesem. Spojrzenie procesowe na poszukiwania zmienia nam podejście do organizacji tych działań, zmienia patrzenie na sukces lub porażkę.

Zaginięcia osób w Polsce i na świecie są zjawiskiem, które nabiera coraz wyraźniej znaczenia społecznego. Liczba osób, które giną z roku na rok wzrasta i to w dość gwałtowny sposób. Zjawisko to wprowadza wyraźną potrzebę rozwoju technik i metod poszukiwawczych pozwalających skutecznie, szybko i bezpiecznie odnajdywać takie osoby, a w razie potrzeby udzielać im pomocy. Wielowątkowość procesu poszukiwawczego, a także interdyscyplinarna wiedza konieczna do skutecznego odnalezienia osoby zaginionej, sprawiają, że kwalifikacje osoby wykonującej czynności poszukiwawcze w terenie muszą być bardzo szerokie.
W sensie liczebności osób tworzących zespoły poszukiwawcze największy udział w typowych działaniach terenowych mają służby pomocnicze i wolontariusze tacy jak : OSP, stowarzyszenia o charakterze ratowniczym, itp. Wśród tych organizacji nie ma wyraźnego zunifikowanego systemu szkolenia i kwalifikacji, które musi posiadać członek zespołu poszukiwawczego w terenie.
W Polsce obecnie kilka służb państwowych zajmuje się poszukiwaniami terenowymi (Policja, PSP, w górach GOPR i TOPR). Służby te jednak mają swoje systemy kwalifikacji.
Stworzenie kwalifikacji poszukiwawczej dla zespołów terenowych może uporządkować kwestie udziału wolontariuszy w terenowych działaniach poszukiwawczych prowadzonych przez służby państwowe, a także otworzyć wyraźną ścieżkę szkolenia dla nowo powstających organizacji zajmujących się poszukiwaniami osób zaginionych, jak również upowszechni w społeczeństwie ideę pomocy osobom zaginionym i ich rodzinom w najbliższym otoczeniu osób, które zdobyły te kwalifikacje.

Dziękujemy za wsparcie wydarzenia:

 

Udostępnij