Na tym etapie warto przypomnieć, że:

  • noworodek jest w wieku od narodzin do pierwszego miesiąca życia,
  • niemowlę jest w wieku od pierwszego miesiąca życia do dwunastego miesiąca życia,
  • dziecko jest w wieku od roku do okresu dojrzewania.

Bardzo trudno jest oszacować wizualnie wiek dlatego decyzja na temat metody udzielania pierwszej pomocy powinna być podejmowana racjonalnie do sytuacji.

Stwierdzając brak oddechu u dziecka, niemowlęcia lub noworodka należy w pierwszej kolejności wykonać 5 wdechów ratowniczych, a następnie ponownie sprawdzić oznaki życiowe. Nieprawidłowa ilość oddechów poszkodowanego dziecka (więcej informacji tutaj) wymusza natychmiastowe rozpoczęcie RKO.

W przydatku, gdy poszkodowanym jest niemowlę lub dziecko sekwencja prowadzenia RKO mówi o 15 uciskach klatki piersiowej a następnie 2 oddechach ratowniczych. Uciski klatki piersiowej prowadzi się jedną, wyprostowaną w stawie łokciowym ręką na głębokość około 5 centymetrów. Oddechy ratownicze powinny zostać wykonane, gdy drogi oddechowe poszkodowanego są udrożnione a nos zatkany. Długość oddechu ratowniczego to około 1-1,5 sekundy (wdech do momentu spowodowania widocznego uniesienia się klatki piersiowej).

W przypadku, gdy doszło do zatrzymania krążenia u noworodka sekwencja prowadzenia RKO zakłada 3 uciski klatki piersiowej a następnie jeden oddech ratowniczy. Uciski klatki piersiowej można wykonywać dwoma palcami jednej ręki lub obejmując cały tłuw noworodka, dwoma kciukami na głębokość około 4 centymetrów. Oddechy ratownicze wykonuje się poprzez objęcie ust i nosa noworodka przez osobę prowadzącą RKO.

Resuscytacje krążeniowo oddechową należy prowadzić do czasu przywrócenia prawidłowego oddechu lub przejęcia osoby poszkodowanej przez ratowników medycznych. RKO można przerwać w momencie wystąpienia zagrożenia dla osoby udzielającej pierwszą pomoc przedmedyczną lub wyczerpania sił ratownika.

 

Zastosowanie defibrylacji w przypadku nagłego zatrzymania krążenia może wielokrotnie zwiększyć skuteczność prowadzonego RKO, a co za tym idzie szans na przeżycie osoby poszkodowanej. W tym celu należy użyć AED czyli automatycznego defibrylatora zewnętrznego, który coraz częściej można spotkać w miejscach publicznych. AED jest bezpiecznym urządzeniem, którego może użyć każda osoba.

Włączenie defibrylacji do prowadzonego RKO jest bardzo proste i nie wymaga specjalistycznej wiedzy. W tym celu należy wyjąć AED z pokrowca, włączyć go naciskając przycisk „ON” oraz postępować zgodnie z instrukcjami głosowymi. Pierwszym poleceniem będzie naklejenie elektrod na osobie poszkodowanej zgodnie z rysunkami na elektrodach. Po wykonaniu tego kroku, AED będzie sprawdzać czynności życiowe osoby poszkodowanej. Jeżeli komunikatem będzie „defibrylacja zalecana”, należy upewnić się że nikt nie dotyka osoby poszkodowanej, a następnie wykonać wyładowanie naciskając przycisk z napisem „shock” lub symbolem pioruna. Defibrylacja nie jest zawsze zalecana, wówczas usłyszy się komunikat „defibrylacja niezalecana”. W tym momencie należy niezwłocznie rozpocząć RKO w rytmie nadawanym przez AED oraz słuchać kolejnych poleceń głosowych.

Udostępnij